SEVGİ DOLU BİR YÜREKTEN SEVGİLERLE
Bahar mevsiminde taş yeşerir mi ?
Toprak ol ki senden renk, renk güller yetişsin.
(Hz:Mevlana)
Ve toprak.. Veysel”ce sadık yar.
Topraktan geldik toprağa gideceğiz.
Toprak sıcak,toprak yumuşak, ana kucağı gibi şefkatle saracak günahkar bedenleri.
Karlar altında bile çalışkan, verimli
…
Soğuk,ayaz da olsa çimenler yeşerecek sıcak bağrında, kardelenler fışkıracak toprağın kucağında…
İnsanlar sonunda yine toprakla kucaklaşacaklar.
Öyleyse yürek toprağı yumuşak olmalı,yürek toprağı sıcak olmalı,ayaklar altında ezilse de…
Tıpkı toprak gibi o yüreklerde güller açmalı,o yürekler gülistan olmalı….
“Büyüklük taslama, toprak gibi mütevazi ol “derler mana büyüklerimiz…
Toprak ol ki gönlün gülistan olsun.
Gülistan toprağında binlerce umut tohumu çatlasın sevgiler filizlensin.
Kış gelip de toprak beyaz gelinliğini giyindiğinde UMUTSUZ olma !
Bahar yeniden gelecek, kuru ot ve ağaçlar yeniden dirilecek.
Toprağa düşen tohum çürüyor,yeniden çiçek oluyor kokular saçıyor, ağaç oluyor dallarında olgun meyvelerle dolu…
Nasıl ki tohum toprakta yeniden canlanıyor ise..
İnsan da vakti zamanı gelince toprağa düşecek…Ahirette dirilecek
Tarlaya attığı tohumu ne vereceğini yalnızca onu eken biliyorsa , ahiretteki dirilişi de kim hayat verdiyse O biliyor…
Toprak hayat, toprak ölüm demekmiş.
Hayat ve ölüm, ikisi arasındaki zamanın geçtiği toprak..
Hem güzellikler kundağı ,hem korkulu rüyalar misali.
Ve de hem İbrahim”in (a.s) ateşine hasret hem de güllere.
Kainat üzerindeki her varlık..
Varlığını ve sonsuzluğunu yine toprakta yaşayacak..
SEVGİYLE KALIN SEVDANIZ GÖNÜL DOLUSU GÜLLERE OLSUN