BAYRAMLAR UMUTTUR

Bayram sevinç neşe ve mutluluk kaynağı..
Yapılan ziyaretler. Hatırlanan dostlar
.Büyüklerin ellerinin öpülmesi hayır dualarının alınması Hastaların ziyareti.Kabir ziyaretleri ile
Müslümanların kaynaşıp coştuğu kutsal , kutsal olduğu kadar anlamlı özel bir gün.

Ramazan ayı Rahmeti Bereketi bol bir aydır.
Bin aydan daha hayırlı olan Kadir gecesi, Regaip ,Miraç ve Berat geceleri üç ayların içindedir.
İlahi rahmet bu aylarda daha fazla olur.
Mübarek üç aylarla birlikte inananların ibadetleri daha çoğalır. Rahmet kapıları açık tövbeler kabul görür.Sevap ve mükafatlar artar.

Bir ay boyunca nefislerine oruç lezzetini tattıran Müslümanlar.nefs imtihanını kazanmanın coşkusu ile bayrama erişirler.

Bayramlar güzelliği,. Neşenin kaynağını, sevinçlerin büyümesini, hasretin vuslata dönmesini , yardımlaşmanın doruğa çıkmasını anlatıyor.

Yaşı ilerlemiş nineler, dedeler ah eski bayramlar derken,çocuklar bayram neşesini farklı bir gözle yaşarlar.
Onlar yeni ayakkabının, yeni kıyafetin, en çokta bayram harçlığının sevincini yaşarlar.

Çocukluğumdaki bayramları hatırlamak hatıralar arasında gezinmek buruk bir acı veriyor.
Çünkü o bayramlarda babam, annem vardı.
Günler öncesinden başlardı Rahmetli annem.,bayram hazırlıklarına.
Sabah ezanından sonra onun uyuduğunu hiç görmedim.
Bir yandan bayram temizliğini yaparken,bir yandan da bizim bayramlık kıyafetlerimizi hazırlardı.
Her bayram yeni giydirmeye özen gösterir bu yüzden kumaşları terziye ramazanın ilk günlerinde götürür modeller seçer elbiselerin üzerine danteller örer oyalar yapardı.
Hiç unutamadığım bayramlık elbisem ise hala gözlerimin önünde.
Dantelden kirazlar örüp içlerini pamuklarla doldurmuş,etek uçların yine dantelden ördüğü yaprakların arasına kirazları yerleştirmişti.
Kirazların rengine uyması için ise kırmızı rugan pabuçları alıp hazırlamıştı.
Nasıl yapmıştı ne zaman hazırlamıştı bilmem ama doğrusu bayramlık elbisemi hala unutamam.

Bayram babamın sabah namazında camiye gitmesi ile başlardı bizim evde.
Babam bayram namazını eda edip geldiğinde sofra hazır,çocuklar bayramlıklarını giymiş olurdu.
Kapı çalınca en önce annem sonra yaş sırasına göre bizler kapının yanında hazır beklerdik.

İlk önce annem elini öperdi babamın.Sonra sıra ile bizler.Cebinde hazır olan harçlıkları hemen verirdi.
Aklımız kalmasın isterdi.
Sofraya oturulurdu. Kapımızı ilk çalan davulcu kör İbrahim olurdu.
Kısacık boyu kocaman davulu vardı.Onu nasıl taşırdı hayretle bakardım.
Üstelik iki gözü görmezken ramazan ayı boyunca çıkmaz dar sokaklarda her avlunun önünde durur ev halkı kalkana kadar davul çalardı.
Ona her zaman yüklüce bahşiş verirdi mahalle halkı.
Ardından eskiden vardı şimdilerde yok sanırım bekçi, çöpçü bayramlaşmaya gelirdi.

Bayramlar bayram namazı ile başlardı.Yemekten sonra aile büyükleri ziyaret edilirdi.
Aslında bayramın arifeden başladığını düşünüyorum.
Arife günü kabir ziyaretleri mutlaka olurdu.
Zaten harçlıkları harcamak için can atar ilk fırsatta mahalle bakkalına koşardık.
Renkli balonlar Arap mabel sakızı mantar tabancaları, mantarlar alır oyunlar oynardık.
Bayramın ikinci günü kesinlikle pastaneye gider orada frigo yerdik.Mahalledeki arkadaşlarla

UMUTLAR HİÇ BİTMESİN. BAYRAM NEŞESİ HEP VAR OLSUN.BAYRAMINIZ MÜBAREK OLSUN.